Vanavond 28 januari 2019 was op Nederland 2 de documentaire te zien: Onschuldig veroordeeld. Het is het door hem zelf vertelde verhaal van Romano, een man die 13 (!) jaar gevangen zat in een Spaanse gevangenis nadat hij was veroordeeld voor twee gewelddadige aanrandingen en een verkrachting.
Ik zat gespannen te kijken en te luisteren, van begin tot eind. Aan het eind van de documentaire wordt onthuld wat je de hele film al voelt aankomen sluipen. Romano is seksueel misbruikt in het kindertehuis waar hij als klein jongetje was opgenomen. Op ongeveer 4/5e van de film zegt hij: “die psychiater vroeg er zelf naar, ik wilde er niet iets over zeggen maar hij vroeg er naar” (dat seksuele misbruik). Maar, en dan komt het “Hij moet er iets meedoen, ze zijn er immers zelf verantwoordelijk voor, zij plaatsen toch kinderen uit….in zo’n huis ben je een instellingskind…je wordt nooit meer een gewoon kind. Ik heb levenslang…”
Ik vond het een belangrijke documentaire en ik ben benieuwd wat er over geschreven gaat worden of hoe er over gepraat gaat worden. Ik ben bang dat het wel weer zal verdwijnen tussen al het “belangrijker” nieuws….